BİZ İNSANIZ!

Biz İnsanız!

Kırılgan, duygusal, duyarlı, yer yer de nazlıyızdır.

Bilinmek, hissedilmek, anlaşılmak hatta sahiplenilmek isteriz. Doğduğumuz günden öleceğimiz güne kadar acizliğimizi kabul etmez, gölgelere savaş açarız. İnsanız işte yaşam yolunda rengarengiz. Yüreğimiz, bize hayat yolunda pusula olurken, aklımızla yeri gelir itibar yeri gelir ekmeğimizi kazanırız. Bedenimizin isteklerine aklımız yetmez, şuur kapalıyken, anlar yola koyuluruz. Doğarız, doğururuz, sahip olacak mıyız derken sarmalayıp yaşamı, sırtlanır yılları deviririz.

İçimizdeki korkuların hep dışarıdan geleceğini düşünür, kendi içimizdeki sese uzak yaşarız. Üzüm taneleri gibidir insan birbiri olmadan yapamaz, ama tek başına var olmanın mücadelesini verir. Kendi kendine bulanık bakan, geriye bakarak yaşayan, tarihi olan, unutmayan ama unutmuş gibi yapan yegane canlıdır insan! Bedeni gibi yalın olmayan, katman üstüne katman olan nefse sahiptir, insan!

Arenada aslanla dövüşen, savaşlarda cephede çatışan, dağları aşan, kuş gibi uçan, kendine neyin zarar neyin yarar olduğunu ilk günden itibaren bilen insan çoğu zaman kendini ziyan eder.

Anlatıldığından daha farklıdır aslında insan…

İnsan farklıdır. Ne şeytandır ne de melek.

İnsan farklıdır ne taştır, ne böcektir, ne kuştur, ne ağaçtır.  İnsan, ruh içinde ruhlar gizlenmiş en gizemli canlıdır. İnsan, kendi yolunu bulan sonra yollarını kapayandır. İnsan, kendi ırkına zulmetmekten korkmayan en nefsi kör canlıdır. İnsan, hayvanların en yırtıcısından daha zararlı en hasasından daha ürkektir.  İnsan, merhametle zulmün içinde bir türlü kendi türüne nasıl davranacağını belki de bilmeyendir. İnsan dünyanın her yerinde dokunmaktan, doymaktan, uyumaktan, yürümekten anlar. İnsanın yaşamaya verdiği değeri melekler kıskanırken kainata verdiği zararı Allah affetmeyecektir malum. İnsanın yaradanla arasında özel bir bağ vardır, hiçbir canlıda olmayan! Belki de mevlamın kainattaki hiçbir canlıya yapmadığı tek mucizedir “insan”

Özene bezene yarattığından yola çıkın da,  4 kitap bahşedilmiş insana sadece mevlanın yolunu anlatmayan, zahir ömürlerimizde dara düştüğümüzde nefsimizin peşine takılıp kaybolmayalım diyedir kim bilir? Bilinmeyen çok insanda! Ele alınacak binbir gizeminin yanı sıra ruhu, aklı, yaptıkları, tabii ki bir de seçimleri. Belki milyarlarcayız ama o milyarları bir yüreğe sığdıracak ruha sahip olan da yine insan. Adı özgürlük olan,  kendini başkasıyla kıyaslatmayan, aslında kalabalığın içinde görünmeyen yegane canlıdır kendisi!  Üstelik insanlığın ilk gününden son gününe kadar… Kavgalıdır insan geldiği yerden tutun da kendi seçimleri olan vardığı yere kadar her noktayla! Bir değildir insan binbir yüzdür,  gülerken de, ağlarken de aynı lisanı kullanır aynılaşır.

İnsan kimi zaman bir bardak şarabın içindedir, kimi zaman ise secdededir. İnsan rengi, cinsiyeti, ırkı ne olursa olsun aslında tek bir duyguya ait değildir. İnsan günah işlerken sevaba, sevap işlerken günaha girebilir. İnsan anda tantanadadır. İnsanın kendine yaptığı yataklık kendi kıyımıdır. İnsan bahardır,  birbirlerinin yazı yazgısı olurlar. İnsan kıştır. Son demlere yürür gibi hainliklerinden arınmak için kendi benliğini aşar. Evet insan toprağa gider ama bir metrelik bir toprağa. Ne fazlası vardır ne eksiği, tahtı bahtı ne olursa olsun.

Arayışı hiç bitmeyen bir yolcudur.

İnsan cenneti arar!  Kimi yerde kimi gökte. İnsan işte diyeceğiniz bu koca gezegenin her yerinde,  insan insanın cenneti olurken bu alemde cehennemi de birbirimizin gözlerinde başlayan samimiyetsizlikte göreceğiz.

İnsan, umar. Hep umar. İnsan sadece topraktan değil umuttan da yaratılmıştır belki de. İnsan, ne kadar kaybetse de, yarın kazanacağına dair inancıyla, umuduyla koyar başını yastığa. Yaşam savaşını en güçlü olan değil en kötü anlarda bile umut eden kazanır. İnsan, tüm yolları kapatan yeri geldiğinde de kendine yeni bir yol açandır. Sonsuz bir kayıplık yaşamayacak olandır. En zor anlarda bile bir çıkış yolu bulandır, kendine şans verendir.

Astrolog Zeynep Turan

10.07.2017

Yazının her hakkı saklıdır.