SESİMİ DUYAN VAR MI?

SESİMİ DUYAN VAR MI?

Çok ağır, çok yorucu, hayalini bile kuramadığımız derecede zor…

Tarihimizin en büyük felaketlerinden birini yaşamak yine bize düştü. Tabii ki kendimize göre her yerde görüyoruz, yorgunluğu, eksikliği ve çaresizliği… Yorulmuşluk, stres ve öfke de cabası…

Bu hafta tabiri caizse bir cehennemi yaşattı bize.  “Olmaz” dediğimiz her şeyi tattık. Yaşadıklarımızla başa çıkma mücadelesini daha ne kadar vereceğimizin hesabını yapmadan, seferberlik içindeyiz. 10 ilimizin, milyonlarca vatandaşımızın, çocuklarımızın, yarasını bizler saracağız ve unutmamalıyız ki yolumuz çok uzun. Kötü her yerde kötüdür, önemli olan bu kötülüğe sessiz kalmak yerine, yardıma koşmak, umut olmak. Bu dönemde kendimize nasıl davranılmasını istiyorsak, öyle hareket etmeliyiz. Bu hayatta karşılığı olmayan en küçük bir duygu bile yoktur. İyilik, iyiliği doğurur.

Sorumluluk Almalıyız… 

Hepimizin mesleğine, imkanına ve gücüne göre sorumluluk almak en önemli detay. Bunun sebebi zamanla sarılacak, ama yüzyıllarca unutulmayacak bir yaranın içinden geçmemiz.  Kınayarak, nefret saçarak, ötekileştirerek, öfkelenerek değil, uzun vadeli çözümler üreterek yardım eli olmalıyız.  “Bu neden bunu yapıyor?” sorusunu sürekli dilimize dolamaktan yana gücümüz neye yetiyorsa oraya odaklanmalıyız. Bir inşaat işçisinin oradaki ekiplere yardım etmesi, bir aşçının orada sıcak bir çorba yapması, bir askerin oradaki güvenliği sağlaması, sosyal medya gücü olanların sosyal medya paylaşımları yapmasını yadırgamayalım. Herkesin mücadele şekli farklıdır hayatla… Bu acıyı insan insana yaren olduğu zaman atlatacağız. Bir nefesin orada küçücük bir acıya siper olması o kadar değerli ki umutların azaldığı anda yardıma gelen bir melek gibidir bu duygu… Bu süreçte yarın terziye ertesi gün berbere kısacası her türlü mesleğe ve kişiye ihtiyaç olacak. Bırakın herkes elini taşın altına koysun, sükûnet ve dirayetle yaralarımızı saralım. Biz birlik olmanın yürekleri birbirine kenetlediğini çok iyi bilen bir milletiz. Ortak amaçlar için 7’den 70’e yek vücut olmayı da biliriz.

Bu uzun, çetrefilli, zorlu ve engellere olan yolu hep birlikte aşacağız. Yara alan 10 ilimizi, 71 ilimiz tek yürek olarak sırtlanacak. Umudumuzu kaybetmeden yürüyeceğiz.